හරිම පාලුවක් දැනුනා...
ඊයෙ මම කැකිරාවෙ ගියා..
පාන්දර වුනා යනකොට. වෙනදා මම ගෙදර එනවා කියලා කිව්වම
අම්මා රොටි හදාගෙන රෑ පිරිත් කිය කිය මම එනකල් ඇහැරලා ඉන්නවා.
මම ගේට්ටුව අරින සද්දෙට අම්මා දොර ඇරගෙන එනවා..
පුතා මුණහෝදගෙන එන්න මම විනාඩියට තේ හදන්නම්
කියලා තේ හදන්න යනවා..
ඊයෙ ඒ මුකුත් නෑ.. හරිම පාලුවක් දැනුනා.
ගෙදරම පාලු වෙලා...
අද උදේ එනකොටත් අම්ම ගෙදර නැති අඩුව දැනුනා හොදටම.
මම අම්මට වැදලා කොළඹ එන්න පිටත් වෙනකොට
ගේට්ටුව ලගටම ඇවිත් මම නොපෙනී යනකල්
රත්නමාලි ගාථාව කිය කිය මගට
වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා.
අද ඒ මුකුත් නෑ...
3-4 සැරයක්ම එනකොට හැරිලා බැලුවා
පුරුද්දට වගේ..
No comments:
Post a Comment