Monday, July 30, 2012

රෝද පුටුවත් දන්දෙන්න පුලුවන් උනා.




අම්මගේ රෝද පුටුවත් දන්දෙන්න
පුලුවන් උනා.
මෙනින්ජයිටිස්/අක්මාව නරක් වුන වයසක අම්ම
කෙනෙකුට.
පවු ඒ අම්ම මට කතාකරලා ගොඩාක්වෙලා පිං දුන්නා.
පුතා ඔයාට විතරක් නෙවි ඔයා බිහිකරපු අම්මටත්
ජාති ජාතිත් මටවගෙ විපතක් වෙන්න එපා කියලා
කියනකොට කතා කලෙ ‍මොබයිල් එකෙන් උනත්
මගේ ඇස් වලට කදුලු ආවා.

ඒ අම්මට අවුරුදු 50ක් විතර.
දුවලා දෙන්නයි පුතයි. ලොකු දුව කාගිල්ස් එකේ
අනික් කෙනා උසස්පෙල ලබන අවුරුදුදේ. පුතා
තාවම 9 වසර. මහත්තයා දාලා ගිහින්.
හරිම අසරන පවුලක්. අක්කට විස්තර කිව්වම
අක්කා රු 1000ක් මාසෙට ඉගෙන ගන්න ලමයට දෙන්න
බලන්නම් කිව්වා.
හොදට ඉගෙන ගෙන රස්සාවක් නැති කමට කාගිල්ස් එකේ
වැඩ. මම කිව්වා අපේ කම්පැනි එකට ගන්නමි අප්ලිකේෂන් එකක්
දෙන්න කියලා.

කවදා හරි කරන හොද විතරයි ඉතුරු වෙන්නෙ.

අම්මා වෙනුවෙන් පිං කරනවා ඇර වෙන මොනවා කරන්ද අපි දැන්?

Monday, July 9, 2012

ඇද පූජා කලා


හත්දවසේ දානෙ අක්කලගේ ගෙදර දුන්නා.
බණ දවසෙ 200ක විතර සෙනගක් ආවා.
හීල් දානය පංසලට ගිහින් දුන්නා..
ඒ වැඩ නම් හොදින් කෙරුනා.
තුන්මාසෙ දානෙ ගෙදරදි කරන්න ඕන කියලා
තාත්තා
ඒත් හැමෝම රොබෝල වගේ.
කරන්නෙ කියන්නෙ කන්නෙ බොන්නෙ
ඕනකමකට බඩගින්නට නෙවෙයි.

ගෙයි හැමතැනකම අම්මගේ මතයකන්
පිරිලා..
තාත්තා පැත්තකට වෙලා කල්පනා කරනවා.
එපා කියලා කියන්නැයි..
කොයිතරමි හිත තද කරගෙන ඉන්න හැදුවත්
ආයේ අම්මා කවදාවත් එන්නෙ නෑ කියලා
දැනෙන කොට ඇස් කදුලින් තෙත්වෙන එක
නතර කරගන්න තරම් හිත හයිය නෑ.

අද අම්මගෙ නවන්න පුලුවන් ඇද රාජගිරියෙ
සදාකාලික ආබාධිතයින් ඉන්න වැඩිහිටි නිවාසයකට
ගිහින් දුන්නා.අම්මාට  ඒ ඇද පාවිච්චි කරන්න ලැබුනෙ හරියටම
දවස් 30යි.
 එතන ඉන්න සමහර වැඩිහිටි අම්මලා තාත්තලා
මුලු ජිවිත කාලයටම ඇදෙ ඉන්න වෙලා තියෙන්නෙ.
වැඩිහිටි නිවාසෙ කට්ටිය 250කටත් වැඩි උනත්
ඒ ජාතියෙ ඇදන් තියෙන්නෙ 2යි.
ඇද පූජාකරලා බුදුන් වැදලා පිං අනුමොදන් කරන්න
ඉදපු අම්මගේ අතෙයි කකුල්වලයි ඇගිලි උපතින්ම නෑ..
ඇද එතනට පූජා කරලා ඒ පිනෙන් අම්මට හොද උප්පත්තියක්
ලබන්න වාසනාව ලැබෙන්න කියලා පිං දුන්නා.